Dziennikarstwo obywatelskie to rodzaj dziennikarstwa uprawianego przez nieprofesjonalnych dziennikarzy w interesie społecznym, jest to też przykład aktywności społecznej. Dosłownie każdy, kto chce wyrazić swoje zdanie, ma ochotę opisać to, co mu się nie podoba, może to zrobić na blogu, forum dyskusyjnym czy innym serwisie społecznościowym. Powstały nawet specjalne serwisy, takie jak iThink czy eioba, które zrzeszaja dziennikarzy obywatelskich. Portale tego typu biją rekordy popularności zarówno wśród czytelników, jak i w grupie tych, którzy chcą spróbować swoich sił w pisaniu.
Podstawowym zadaniem dziennikarstwa obywatelskiego jest dostarczanie ludziom informacji, dzięki którym będą oni mogli funkcjonować jako pełnoprawni członkowie społeczeństwa demokratycznego i informacyjnego. Dziennikarze obywatelscy zajmują się przede wszystkim sprawami środowisk społecznych, ze szczególnym uwzględnieniem środowisk lokalnych takich jak miasto, dzielnica czy osiedle. Dziennikarstwo komercyjne funkcjonuje bardziej jak firma, która ma za zadanie przynosić zysk, aby utrzymać swoją pozycję na rynku medialnym. Często, więc dobór i ujęcie tematów poruszanych w takich medium niekoniecznie wiąże się z założeniami obywatelskiej misji. Aby dokładniej zrozumieć zasady działania dziennikarstwa obywatelskiego warto przyjrzeć się jednemu z większych i dłużej działających portali dziennikarstwa obywatelskiego w Polsce - iThink.pl. Zaoferował on swoim użytkownikom zasady współpracy, dające szersze możliwości wpływania na kształt portalu i jego rozwój.
Dziennikarstwo obywatelskie to także zobowiązanie zajmujących się tym ludzi wobec własnej społeczności lokalnej lub wobec całego społeczeństwa. Dziennikarze obywatelscy, chociaż można używać po prostu słowa dziennikarze, pamiętają, że dziennikarstwo jest swoistą służbą społeczną, a nie tylko sposobem zarabiania pieniędzy.
Dziennikarz musi być przede wszystkim dobrym dziennikarzem. Niedobry dziennikarz nie może być zaangażowany uczciwie w służbę społeczeństwu. Rzetelność w przekazywaniu informacji jest podstawowym warunkiem poprawnego uprawiania tego zawodu. Jeśli się tego nie umie, to przy najlepszych intencjach, przy najgorętszych deklaracjach nie uprawia się dziennikarstwa obywatelskiego. Ostatnich kilka lat pokazało, że coraz częściej autorami materiałów dziennikarskich mogą być nie dziennikarze.
W sieci można publikować różnego rodzaju materiały: teksty, zdjęcia, materiały audio i video. Dlatego też internet stał się platformą działania wszelkich mediów, od prasy po telewizję. Wraz z ekspansją mediów interaktywnych podkreśla się, że o kształcie dziennikarstwa w coraz większym stopniu decyduje nie tylko dziennikarz, ale i użytkownik. Zanikają, więc zawodowe ramy dziennikarstwa. Dla wielu amatorów-dziennikarzy brak formalnego wykształcenia dziennikarskiego stanowi powód do dumy, bowiem ich zdaniem status amatora pozwala przedstawiać mniej przefiltrowany obraz świata.
Dziennikarstwo tradycyjne od kilku lat przechodzi kryzys, dziennikarstwo obywatelskie natomiast zdobywa na popularności. Wygląda na to, że rodzą się nowe media, demokratyczne, całkowicie niezależne. Każdy ma tutaj równe szanse i każdy może być artystą w swojej specjalności.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz